Last ned høyoppløst omslagWalid al-Kubaisi
BLEKK OG BLOD
EI FAMILEKRØNIKE FRA MIDTAUSTEN OG NOREG
«Walid al-Kubaisis selvbiografi inviterer til en rykkete og medrivende reise med lidelsens karavane. […] Boken er i tillegg rik på den typen nattsvart ironi bare virkeligheten kan by på. […] tempoet går i rykk og napp: Fortelleren kan dvele lenge ved detaljer, før tilsynelatende sentrale episoder flyter raskt forbi, som drivved i sterk strøm. Og likevel bidrar tekstens sprang og brudd til å skjerpe leserens årvåkenhet, en personlig rytme som gjør et forunderlig sterkt inntrykk. […] Fusjonen av arabisk høystil og norsk motkultur er en av bokens bonusgleder, en hybrid som nettopp bare kunne oppstått i eksil, i fruktbar gnissing mellom kulturer og språkfamilier.»
Bjarne Riiser Gundersen, MORGENBLADET
Walid al-Kubaisi fortel i denne boka om Kubaisi-slektas vekst og fall, om oppveksten i Irak og korleis han vart tvinga på flukt og ikkje fekk sjå familien igjen på mange år.
Kubaisi er ein oase vest i Irak. Der ha slekta halde til sida byrjinga av 1800-talet. Oldefaren skapte eit velstyrt lite samfunn og seinare vart slekta ei av dei mest kjende i landet – det var ei ærefull tid.
Al-Kubaisi skildrar eit møte med Saddam Hussain på ein kafe i 1978. Ein månad seinare vart mange av slektningane avretta – skulda for deltaking i eit militærkupp. I 1981 flyktar han frå den fælslege krigen mellom Iran og Irak der broren vart drepen. Flukta går til Syria der han havnar på koranskule. I Libanon vert han rekruttert til PLO og sjølvmordsangrep. Frå dette helvetet kjem han seg omsider til Noreg. Det skulle gå meir enn tjue år før han vitja dette området igjen.
Blekk og blod er ei sterk historie om ein mann og ei slekt som vert offer for ein despot, ein religion og ein vond lagnad, men der han byggjer seg eit nytt liv i eit nytt land og kjempar vidare med ord som våpen.
«Fra Saddams Irak til Ernas Norge, avstanden har vært stor, og reisen strabasiøs. Men Walid al-Kubaisi har maktet den, og har evne og vilje til å skrive den ned. […] Walid al-Kubaisi har et enkelt og effektivt språk, det er konkret og beskrivende, med brå utbrudd av patos og voldsomme følelser. Man merker rester av et annet stilideal, med rike, blomstrende sammenligninger, og plutselige appeller til en gud. […] Leseren vil finne diskusjoner av – og motforestillinger mot – religiøse og kulturelle praksiser i araberverden. Under kritikken fornemmer man likevel en sterk kjærlighet til menneskene i dette området av verden.»
Ola Hegdal, NRK
